Podstawą każdej decyzji jest średnica gwintu (D). Ponieważ w Europie powszechnie stosowane są gwinty metryczne, przez średnicą znajduje się litera M (oznaczająca miarę metryczną). W przypadku średnicy gwintu 8 mm jest to więc śruba z łbem walcowym M8. Decydująca jest również długość całkowita śruby. Jest ona dołączona do oznaczenia średnicy. W przypadku długości 40 mm byłaby to śruba z łbem walcowym M8x40. Kolejne wymiary i dane wynikają z normy DIN 912, DIN EN ISO 4762 lub DIN 6912. Ze względu na normy wszystkie śruby z łbem walcowym marki KIPP mają gwint regularny. Odmienne skoki gwintu, tak zwane gwinty drobnozwojowe, nie występują. Dlatego zrezygnowano z podawania skoku gwintu.
W zależności od późniejszego obszaru użycia ważną rolę odgrywa również klasa trwałości śruby z łbem walcowym. Składa się ona z dwóch cyfr, rozdzielonych kropką. Cyfra przed kropką opisuje wytrzymałość na rozciąganie w N/mm2. Po pomnożeniu jej przez 100 obliczona zostaje siła, przy której materiał się odkształca, a nawet zrywa. Cyfra po kropce oznacza z kolei limit elastyczności śruby. Jest ona mnożona najpierw przez liczbę przed kropką, a następnie przez 10. Wynikiem jest granica plastyczności. Na przykład śruba z łbem walcowym wg DIN 912 o klasie trwałości 8.8 ma wytrzymałość na rozciąganie 800 N/mm2 oraz limit elastyczność 640 N/mm2. | 
